Ευρωζώνη: Παιχνίδια επικίνδυνα και βήματα στο κενό

Του Bob Chapman

The International Forecaster

Πολλές ευρωπαϊκές χώρες οδεύουν προς το δρόμο που χάραξε η Ελλάδα, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να αναμένονται περισσότερες κρίσεις μέσα στην ευρωζώνη.

 

Η επιβράδυνση της παραγωγής στην ΕΕ είναι ήδη γεγονός. Και ενώ ακούμε να προτείνεται η κεϋνσιανή θεωρία ως εναλλακτική επιλογή, την ίδια στιγμή το χρέος το αγοράζουν οι μεγάλες τράπεζες, ενώ τα έντοκα γραμμάτια απορροφούν ένα ολοένα αυξανόμενο κύμα χρέους.

 

 

Και φως στο τούνελ δεν διαφαίνεται. Φυσικά, αναφερόμαστε στην Ευρώπη και την εκδοχή του μυθιστορήματος του Τζωρτζ Όργουελ, “1984”, που ζωντανεύει εκεί. Θεωρούμε ανήκουστο και απαράδεκτο το γεγονός ότι οι τραπεζίτες, πολιτικοί και γραφειοκράτες της Ευρώπης μπορούν να πράττουν ό,τι έπραξαν και να τους επιτρέπεται ακόμη να απευθύνονται στους πολίτες, κοιτάζοντάς τους στα μάτια. Οι επενδυτές αναγκάστηκαν να συμβιβαστούν με ένα εξαναγκαστικό “κούρεμα”, ενώ η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και το ΔΝΤ απαλλάσσονται. Πώς είναι δυνατόν, θα αναρωτιούνται πολλοί… Είναι δυνατόν λόγω του γεγονότος ότι, όπως έγραψε ο Όργουελ σε ένα άλλο μυθιστόρημά του, “κάποιοι είναι πάντα πιο ίσοι από τους άλλους”.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλο αυτό που ζούμε σήμερα θα περάσει στην ιστορία ως ένα καθοριστικό γεγονός για το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Γίναμε μάρτυρες μιας “μερικής” χρεοκοπίας, αλλά μόνο επειδή οι εμπνευστές των παράγωγων (ISDA) έπρεπε να τη δημιουργήσουν. Διαφορετικά η επιχείρησή τους θα είχε καταρρεύσει. Κανείς δεν θα ασχοληθεί με μια ασφαλιστική εταιρεία ή μια εταιρεία διοργάνωσης στοιχημάτων που από την μια δεν καταβάλλει όσα οφείλει και από την άλλη αλλάζει συνεχώς και αυθαίρετα τους κανόνες. Φυσικά, οι μηχανορραφίες αυτές συντελούνται μακριά από τα μάτια του κοινού, επειδή το 99% από αυτούς σίγουρα δεν καταλαβαίνει τι είναι τα παράγωγα.

Η Ελλάδα οδεύει προς την επόμενη κρίση της, άσχετα από το αν αυτό σημαίνει μια νέα δέσμη μέτρων λιτότητας, επεισοδιακές διαδηλώσεις ή ένα στρατιωτικό πραξικόπημα. Κατά πάσα πιθανότητα, επόμενες στη σειρά μετά την Ελλάδα θα πρέπει να ακολουθήσουν η Ισπανία, η Πορτογαλία, το Βέλγιο και η Ιταλία. Θα είναι επίσης ενδιαφέρον να δούμε αν οι τραπεζικές καταθέσεις θα επιστρέψουν στις ελληνικές τράπεζες. Πιθανώς αυτό δεν πρόκειται να γίνει και θα υπάρξει μεγάλη δυσκολία στο να σημειωθεί οποιαδήποτε μορφή ανάκαμψης. Ο δε ελληνικός λαός έχει μείνει εντελώς έξω από την εξίσωση, λόγω της αδιαφορίας του πολιτικού κατεστημένου.

Για να αντιληφθείτε ακριβώς σε ποιά κατάσταση βρίσκονται οι κεντρικές τράπεζες στις χώρες της ΕΕ σήμερα, θα σας πω ότι χρωστούν στην ΕΚΤ 650 δισεκατομμύρια δολάρια. Επιπλέον, εάν η Ελλάδα είχε φύγει ή αν φύγει στο μέλλον από την ευρωζώνη, θα χρωστά στους “παίκτες” της ευρωζώνης άλλα 125 δισεκατομμύρια δολάρια πληρωτέο χρέος. Ένα χρέος που θα είναι πολύ μεγαλύτερο σε έξι μήνες έως ένα χρόνο από σήμερα. Αυτό σημαίνει ότι η Γερμανία θα χρησιμοποιήσει το επόμενο πακέτο “διάσωσης” για να πει πάλι όχι, ειδικά τώρα που ο μηχανισμός σταθερότητας της Ευρωζώνης δεν θα είναι πια στη διάθεσή της, τουλάχιστον σύμφωνα με την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Γερμανίας. Κατά την άποψή μας, η Γερμανία είχε σκοπό να αναλάβει τις απώλειες και να κάνει την κίνηση που είχε κατά νου πριν από ένα χρόνο, αλλά οι τραπεζίτες δεν της το επέτρεψαν. Το όνειρό της για μια παγκόσμια κυβέρνηση είναι ακόμα ζωντανό και πιο σημαντικό από το χρηματοπιστωτικό σύστημα της ΕΕ.

Αλλά να που λίγο αργότερα βγήκε ξαφνικά η είδηση ότι η Μεσόγειος είναι ολόκληρη ένα τεράστιο κοίτασμα φυσικού αερίου. Αν αυτό ισχύει, τότε ενδέχεται η λύση για το πρόβλημα της Ελλάδας να αναβάλλεται συνεχώς, εσκεμμένα, μέχρι οι ισχυροί παίκτες να αποκτήσουν πρόσβαση στο φυσικό αέριο της Ελλάδας και να είναι λιγότερο εξαρτημένοι από τη Ρωσία.

Όπως τονίσαμε ήδη από τις αρχές του 1990, η υπόθεση της ΕΕ / Ευρωζώνης είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Για την Ελλάδα δεν υπάρχει καμιά ελπίδα ανάκαμψης, λόγω της έλλειψης απόδοσης των κεφαλαίων που της παρέχονται. Έπειτα, υπάρχουν οι πληρωμές CDS (περίπου 3 δισ. δολάρια), οι οποίες θα δυσχεράνουν την θέση άλλων χωρών που βρίσκονται σε παρόμοια θέση. Η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών αποτελεί προσβολή για τον κοινό νου ενός οποιοδήποτε οικονομολόγου. Και αυτό διότι θα χρειαστούν τα διπλάσια κεφάλαια από αυτά που τους παρέχονται, προκειμένου να ανταποκριθούν μόλις στο 9% των κεφαλαιακών απαιτήσεων. Τα συνταξιοδοτικά ταμεία στην Ελλάδα θα ρημαχτούν, και δεν αποκλείεται να συρρικνωθούν στο 25% της πρώην αξίας τους. Εξακολουθούμε να βλέπουμε να κυβερνάται η χώρα από μια κυβέρνηση συνασπισμού, η οποία δεν έχει την έγκριση του ελληνικού λαού, και θα την διαδεχθεί άλλη μια κυβέρνηση συνασπισμού τον Μάιο, πράγμα που θα θέσει υπό αμφισβήτηση το μέλλον της συμφωνίας “διάσωσης” που μόλις ολοκληρώθηκε. Η Ελλάδα πρόκειται να υποστεί μείωση του προϋπολογισμού της κατά άλλο ένα 20%. Η συμφωνία αυτή, που κατασκευάστηκε από τους τραπεζίτες, είναι η ότι χειρότερο έχει ποτέ κατασκευαστεί για το μέλλον μιας χώρας και πρόκειται να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στις χώρες της ΕΕ τα επόμενα χρόνια.

Όπως ήδη αναφέραμε, η Πορτογαλία κινείται προς την ίδια κατεύθυνση με την Ελλάδα. Υπάρχει μηδενική ανάπτυξη και δεν έχει σημειωθεί καμιά μεταβολή προς το καλύτερο από τότε που της δόθηκε ο πρώτο πακέτο “διάσωσής” της. Η Ιταλία και η Ισπανία επίσης θα αναγκαστούν να καταφύγουν σε μηχανισμό στήριξης, όπως και οι άλλες χώρες.

Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι κυκλοφορεί ήδη το σκοτεινό, βρώμικο μυστικό, που θέλει τη Γαλλία να ακολουθεί τις άλλες χώρες που αναφέραμε.

Στα προβλήματα αυτά δεν διαφαίνεται λύση. Απλά πρόκειται να διαιωνίζονται, μέχρι να ακούσουμε μια μεγάλη έκρηξη.