Το ερώτημα «ποιος θα μας προστατέψει από τους φύλακες» γίνεται για μια ακόμα φορά ιδιαίτερα επίκαιρο στις μέρες μας.
Ο ελληνικός λαός, που βρίσκεται «χωμένος μέχρι το λαιμό» στα χρέη, στα οποία τον οδήγησαν με τις τακτικές τους και τις ψεύτικες υποσχέσεις τους οι ταγοί του έθνους μας, πήγε να ψηφίσει, εναποθέτοντας τις ελπίδες του στους πολιτικούς μας ότι θα βάλουν -επιτέλους- «χαλινάρι» στην ανεξέλεγκτη και παράνομη δράση των τραπεζών. Έριξε την ψήφο του στην κάλπη, στηρίζοντας κάποιο από τα πολλά φέτος χρώματα του πολιτικού «ουράνιου τόξου», με την ελπίδα ότι τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα. Μάταιες, όμως, οι ελπίδες, μάταιες και οι προσμονές…
Πώς είναι δυνατό τα κόμματα να βάλουν «φρένο» στις τράπεζες και να στηρίξουν τους πολίτες, όταν βρίσκονται ουσιαστικά σε σχέση εξάρτησης με τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα; Πως είναι δυνατό τα κόμματα να περιορίσουν το «κύμα αφαίμαξης» των πολιτών από τις τράπεζες, όταν ζητούν και παίρνουν υπερβολικά υψηλά δάνεια και άρα είναι «φόρου υποτελείς» στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα;
Μια απλή αναφορά στο ύψος των δανείων που έχουν λάβει τα κόμματα από τις τράπεζες, αρκεί για να αντιληφθεί και ο πιο αγνός Έλληνας πολίτης το μέγεθος του παιχνιδιού που παίζεται πίσω από τις πλάτες μας. Και κυρίως για να αντιληφθεί από που προέρχεται αυτή η δυσοσμία που πλανάται στην ατμόσφαιρα!
Συνολικά 132,4 εκατομμύρια ευρώ έχει πάρει ως δάνειο η Νέα Δημοκρατία, άλλα 120,7 εκατ. ευρώ το ΠΑΣΟΚ, 10,9 το ΚΚΕ και 8,2 εκατ. ευρώ ο ΣΥΡΙΖΑ. Ένας πακτωλός χρημάτων που δόθηκε για την εξυπηρέτηση κομματικών σκοπών και για τη συντήρηση κομματικών «στρατών», ο οποίος, όμως, υποθηκεύει το μέλλον των Ελλήνων πολιτών, αφού με αυτή τη σχέση εξάρτησης στην ουσία η εξουσία στη χώρα μεταφέρεται στα «χέρια» των τραπεζών.
Υπάρχει, όμως και μία άλλη παράμετρος στο εν λόγω σκάνδαλο, η οποία είναι πολύ σημαντική και μάλιστα έχει επέμβει ο οικονομικός εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης.
Τα κόμματα πήραν δάνεια κυρίως από την Αγροτική Τράπεζα -ουσιαστικά τη μόνη που διοικείται ως επί το πλείστον από το Ελληνικό Δημόσιο- με εγγύηση τις κρατικές επιδοτήσεις που θα έπαιρναν στο μέλλον ανάλογα με την εκλογική τους δύναμη. Τώρα, όμως, που η τελευταία μειώθηκε σημαντικά για ΠΑΣΟΚ και ΝΔ -και προφανώς στο άμεσο μέλλον θα παραμείνει σε χαμηλά επίπεδα-, η συνέπεια θα είναι να πάρουν χαμηλότερη επιχορήγηση κι έτσι τα δάνεια να αποκτήσουν το χαρακτήρα του επισφαλούς. Έτσι, γίνεται απολύτως αντιληπτή ακόμη και για ένα μικρό παιδί η σχέση εξάρτησης κομμάτων – τραπεζών.
Εφόσον τα κόμματα δε θα μπορούν να αποπληρώσουν τις οφειλές τους και οι τράπεζες θα τους δίνουν περίοδο χάριτος -δεν έχουν, άλλωστε, σκοπό να οδηγήσουν τους «εταίρους» τους σε οικονομική διάλυση-, μοιραία και οι πολιτικοί θα κάνουν τα «στραβά μάτια» στην παράνομη δράση των τραπεζών…
Ο Πρόεδρος
Περβανάς Χαράλαμπος