Για να βρουν το δίκιο τους, θα πρέπει να καταλάβουν ότι η τελευταία ελπίδα τους είναι η αυτοοργάνωση και η ανυπακοή, η αντίδραση σε ότι είναι άδικο. Τί είναι άδικο;
Άδικο είναι να απολύεται ένας νέος οικογενειάρχης δουλευταράς και να παραμένει στη δουλειά ένας τεμπέλης ετών 60 που τόσο καιρό έβριζε τον νεαρό και τον έβαζε να του κάνει θελήματα και τον υπονόμευε στο αφεντικό του;
Άδικο είναι να πέφτεις θύμα απάτης από ασφαλιστική εταιρία τύπου ASPIS και το κράτος, αντί να σε αποζημιώσει, κατάσχοντας όλα τα περιουσιακά στοιχεία αυτού που έκανε την απάτη και αποδίδοντας τμήμα αυτών σε εσένα, να καρπώνεται τα περιουσιακά στοιχεία και να μην κάνει τίποτα για να σου αποδοθεί έστω ένα ευρώ.
Άδικο είναι να ψηφίζεις για μια καλύτερη Ελλάδα, και να βγαίνει ο εχθρός της Ελλάδας με στόχο να την καταστρέψει και να σε καταστήσει υπόδουλο τραπεζών, πολιτικών και επιχειρηματιών λαμόγιων.
Άδικο είναι να δουλεύεις για ένα κομμάτι ψωμί και χιλιάδες άλλοι υπάλληλοι ιδιωτικού και δημοσίου τομέα να ζούνε παρασιτικά.
Άδικο είναι να σε καταδιώκουν οι τράπεζες για λίγα ευρώ δανεικά και να σκορπίζουν θαλασσοδάνεια σε κόμματα και κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες.
Άδικο, άδικο, άδικο: βήμα-βήμα περπατάς και βλέπεις μόνο αδικία στην παλιοκοινωνία που έλεγαν και οι παλιοί ρεμπέτες. Κι ο Έλληνας που τα υπομένει όλα αυτά, ραγιάς σύγχρονων Οθωμανών που δηλώνουν πατριώτες και ανυπομονούν να ξεπουλήσουν νησιά σε ξένους έναντι πινακίου φακής.
Η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο ξεκινά από τα μικρατά όταν γεννιέσαι κι οι γονείς σου δίνουν φακελάκι στο γιατρό για να σε βγάλει στο φως και σαν πεθάνεις, το κράτος και οι συμβολαιογράφοι θα ανταμειφθούν.
Βουλή…
Τί σημαίνει Βουλή; Τριακόσιοι εκπρόσωποι του λαού. Μα, ποιος εκπροσωπεί το λαό εκεί μέσα. Τα τρία κυβερνητικά κόμματα, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Χρυσή Αυγή; Κατάντησαν τη Βουλή σκουριασμένη μηχανή αποπροσανατολισμού του λαού από την πραγματικότητα της καθημερινής σκλαβιάς του. Μια ψευδαίσθηση που έπαψε να γεννά ελπίδες στον ελληνικό λαό.
Έχει πραγματικά ο λαός δικαίωμα να διαλέξει τους ηγέτες του; Έχει δικαίωμα να πει όχι στο ρουσφέτι και στο φακελάκι που του ζητάνε μεγαλογιατροί, μεγαλοδικηγόροι, μεγαλολαμόγια και μικρά λαμόγια. Οι υποσχέσεις δίνουν τη θέση τους στην τρομοκρατία -θα σας μαδήσουμε για να μη χρεοκοπήσει η χώρα. Για να μη χρεοκοπήσει η χώρα, πρέπει να αυτοκτονούν δανειολήπτες και να ψάχνουν ηλικιωμένοι στα σκουπίδια για αποφάγια.
Όποιος πολιτικός σχηματισμός διακηρύσσει ότι μπορεί να υπάρξει λύση υπέρ του λαού μέσα σε αυτό το σύστημα τραπεζών-λαμόγιων πολιτικών επιχειρηματικών, μελών των σωμάτων ασφαλείας, δικαστικών, γιατρών, συμβολαιογράφων, δικηγόρων, δημοσιογράφων συνειδητά λέει ψέματα.
Αυτό το ανθρωποφάγο σύστημα δεν εξωραΐζεται παρά ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ. Το τί θα μπει στη θέση του δεν μπορεί κανείς να το προβλέψει… Λέει όμως ο σοφός λαός ότι λουλούδι βγαίνει από τη στάχτη. Το πρόβλημα όμως είναι η ενότητα.
Όσο δεν υπάρχει ενότητα, όσο οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ ασχολούνται με τους Χρυσαυγίτες και τούμπαλιν, ο πραγματικός στόχος εξακολουθεί να διαιρεί και να βασιλεύει, και επαινεί τον εαυτό του για τον τρόπο με τον οποίο τα λαμόγια κατάφεραν να σταθούν στα πόδια τους και να κρατήσουν τα λεφτά που έκλεψαν χάρη στο ραγιά λαό, το θύμα που έμαθε να υπομένει τις αδικίες σε κάθε βήμα του καθημερινά, να μη μιλάει και σαν το μουλάρι να δέχεται το σαμάρι και να τρώει σανό και κουτόχορτο.
Αυτή είναι η Ελλάδα; Αυτοί είναι οι Έλληνες; Είμαστε πολλοί, είναι λίγοι. Το δίκιο είναι με το μέρος μας και πλέον δεν είναι θέμα ποιος έχει χρήμα και ποιος όχι, αλλά αν θα παραμείνουμε δούλοι των παρασίτων που εμείς οι ίδιοι εκθρέψαμε με τη σιωπή μας ή αν θα τους τιμωρήσουμε.
danioliptes.gr