ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ του ομίλου της Τράπεζας Πειραιώς πέρασαν από σειρά επιλογών για να κατακτήσει το δεύτερο μεγαλύτερο μέγεθος στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Το περασμένο καλοκαίρι η Αγροτική Τράπεζα ήταν η τελευταία εξαγορά της Τράπεζας Πειραιώς, που ξεσήκωσε έντονες αντιδράσεις.
Επί μέρες σερνόταν ένα ανελέητο γαϊτανάκι παζαριών, εν μέσω απεργιών και επικρίσεων, για σκανδαλώδες ξεπούλημα από τα συνδικάτα και την αξιωματική αντιπολίτευση.
Τελικά, τρόικα, κυβέρνηση και Τράπεζα της Ελλάδος κατέληξαν, έπειτα από 40 κύματα, στο σπάσιμο της Αγροτικής σε «καλή» και «κακή» τράπεζα και σε πώληση της «καλής».
Ποιος πλήρωσε, όμως, αυτή την εξαγορά; Ασφαλώς το δημόσιο χρήμα, το χρήμα των φορολογουμένων. Εξαγορές και ξεσκαρτάρισμα με τα λεφτά των άλλων, δηλαδή, του Δημοσίου.
Αυτό έγινε με όλες τις εξαγορές των λεγόμενων «κρατικών τραπεζών» από τον λεγόμενο ιδιωτικό τραπεζικό τομέα, ο οποίος όμως στην πράξη λειτουργεί με δημόσιο χρήμα, χωρίς δημόσιο έλεγχο.
Περίπου την ίδια περίοδο, τον Ιούλιο του 2012 ρεπορτάζ στο πρακτορείο Reuters αποκάλυπτε ότι συγγενείς του Μιχάλη Σάλλα, προέδρου της Τράπεζας Πειραιώς, δανείζονταν μέσω νομικών προσώπων από τον όμιλο Λαϊκής Marfin Egnatia Bank του Ανδρέα Βγενόπουλου προκειμένου οι πρώτοι να ενισχύσουν τα κεφάλαια της τράπεζας και τα ποσοστά τους, μέσω διαφόρων ξένων εταιρειών.
Ο πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς είχε αντιδράσει έντονα τότε, απειλώντας με μία ακόμα μήνυση το Reuters. Εκείνες τις ήμερες οι τραπεζίτες προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τους, χωρίς όμως να μπαίνει νέο χρήμα.
Στην ουσία έτρεμαν στην ιδέα να χάσουν τον έλεγχο, μέσω της κεφαλαιακής ενίσχυσης με λεφτά του ελληνικού Δημοσίου.
Επίσης κάποιοι άλλοι άγνωστοι μέτοχοι της Τράπεζας Πειραιώς δανείστηκαν μέσω υπεράκτιων εταιρειών από μια άλλη τράπεζα-ζόμπι για την αγορά μετοχών της Πειραιώς για να συμμετάσχουν στην αύξηση κεφαλαίου, ανακυκλώνοντας το χρήμα: Την Proton Bank του Λαυρεντιάδη, από την οποία έλαβαν 80 εκατ. ευρώ, πριν πτωχεύσει κι αναλάβει το Δημόσιο τις ζημίες της.
Όλες αυτές οι υπεράκτιες εταιρείες σχετίζονταν με επενδυτικά κεφάλαια της εταιρείας Sciens, στην οποία η Τράπεζα Πειραιώς ήταν τότε ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχός της.
Όταν ρωτήθηκαν στελέχη της Sciens από τις εποπτικές αρχές «σε ποιους ανήκουν οι υπεράκτιες εταιρείες;» δεν αποκάλυψαν (ως όφειλαν) τους πραγματικούς δικαιούχους, υποστηρίζοντας γενικώς και αορίστως ότι ανήκουν σε θεσμικούς επενδυτές.
Μία ακόμα λεπτομέρεια είναι ότι μετά τη διάσπαση της Proton Bank τα δάνεια αυτά μεταφέρθηκαν αλλού. Από ποιον; Με ποιον τρόπο; Και πού πήγαν; Δεν έχει ακόμα απαντηθεί.
Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία – directNEWS