Το επικίνδυνο «φλερτ» της Ευρωζώνης με την ύφεση και τον αποπληθωρισμό είναι ζωντανή απόδειξη ότι μόνο η τολμηρή νομισματική πολιτική του κ. Ντράγκι δεν αρκεί για τη στήριξη του ευρώ, καθιστώντας επιτακτική την ανάγκη συνδρομής των κυβερνήσεων, εφαρμόζοντας τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Η κρίση στην Ευρωζώνη εισέρχεται σε νέα ανησυχητική φάση, προειδοποιεί σε άρθρο του στη «WSJ» ο Μορίτς Κρέμερ, υπεύθυνος κρατικών αξιολογήσεων στον οίκο Standard & Poor’s, τονίζοντας ότι ο πρόεδρος της ΕΚΤ δεν μπορεί από μόνος του να δώσει «απάντηση» στα προβλήματα του ευρώ. «Όπως καταδεικνύουν οι πρόσφατες διακυμάνσεις στις αγορές ομολόγων, εντείνονται οι ανησυχίες περί αποπληθωρισμού και του κινδύνου για επιστροφή σε νέα φάση ύφεσης, καθώς και οι αμφιβολίες για τη διάθεση των πολιτικών να αντιμετωπίσουν τα βασικά αίτια της κρίσης», υποστηρίζει ο κ. Κρέμερ.
Σύμφωνα με τον αξιωματούχο της S&P, οι αγορές εξευμενίστηκαν από τη δέσμευση Ντράγκι να κάνει ό,τι χρειαστεί για τη διαφύλαξη της νομισματικής ένωσης. «Όμως η ανάκαμψη της Ευρωζώνης έχει χάσει τη δυναμική της, με την ανάπτυξη στις χώρες του “πυρήνα”, συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας, να αποδυναμώνεται.
Παρά τη βελτίωση στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών και μεταξύ εσόδων-εξόδων στους προϋπολογισμούς, τα δημόσια και ιδιωτικά χρέη παραμένουν πολύ υψηλά», διαπιστώνει ο κ. Κρέμερ. Ο χαμηλός πληθωρισμός πολλώ δε μάλλον ο αποπληθωρισμός- καθιστά ακόμη πιο δύσκολη τη διαδικασία μείωσης του χρέους, επισημαίνει ο κ. Κρέμερ, προειδοποιώντας για αυξημένο κίνδυνο ενός φαύλου κύκλου κατρακύλας των τιμών.
Η βοήθεια στα προβλήματα της Ευρώπης δεν μπορεί να προέλθει μόνο από τους παράγοντες που υποθέτουν πολλοί. Μόνο οι εξαγωγές δεν αρκούν για να οδηγήσουν την Ευρωζώνη προς ταχύτερη ανάπτυξη… ούτε η αύξηση των κρατικών δαπανών από την κυβέρνηση του Βερολίνου θα έχει την επίδραση στην οποία ευελπιστούν πολλοί σχολιαστές.
«Οι επεκτατικές νομισματικές (ή δημοσιονομικές) πολιτικές δεν αρκούν από μόνες τους για την επίτευξη σταθερής ανάπτυξης. Μόνο οι παραγωγικές επενδύσεις που οδηγούν σε αύξηση της ανεργίας και υψηλότερη παραγωγικότητα μπορούν να επιτύχουν κάτι τέτοιο. Οι μεταρρυθμίσεις ώστε να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, όπως πιο φιλελεύθερη εργασιακή νομοθεσία ή φορολογικές μεταρρυθμίσεις, είναι αποκλειστικά ευθύνη των εθνικών Κοινοβουλίων και όχι της κεντρικής τράπεζας», σημειώνει ο κ. Κρέμερ της S&P.
«Το πώς θα αντιδράσουν οι κυβερνήσεις στο κλίμα μεταβλητότητας και οικονομικής επιβράδυνσης θα καθορίσει και τη μελλοντική κατεύθυνση της Ευρωζώνης… Το να περιμένουν οι κυβερνήσεις τον κ. Ντράγκι δεν αποτελεί λύση», καταλήγει.
Της Αγγελικής Κοτσοβού από naftemporiki