Ο Βαρουφάκης υπέγραψε επέκταση του μνημονίου, υποδέχεται στην Αθήνα την Τρόικα, «φλερτάρει» με επόμενο μνημόνιο και μας επιβάλλει να λέμε το μνημόνιο συμφωνία και την Τρόικα θεσμούς.

 

Ο Λαφαζάνης χαρίζει 33 εκατ. σε 20.000 υπαλλήλους του κρατικού μονοπωλίου ΔΕΗ και απαιτεί να πιστεύουμε ότι είναι σύμβαση με ιδιωτική Εταιρία. Ο Κουρουμπλής αυξάνει την συμμετοχή στα φάρμακα και θέλει να λέμε ότι κάνει μειώσεις. Δηλαδή τι περισσότερο ζητάει το Τζιχάντ;

Θα αναφωνούσα, δυνατότερα από τον Βαρουφάκη ακόμη και το Ουάου… του αν κάποιος μου παρουσίαζε έστω και ένα από τους φανατικότερους του ΣΥΡΙΖΑ να πιστεύει (μέσα του) ότι καταργήθηκε η Τρόικα.

Θα γινόμουνα μέλος του ΣΥΡΙΖΑ αν μου έδειχναν έστω και ένα φανατικό να πιστεύει (μέσα του) ότι τελειώσαμε με τα μνημόνια.

Δεν σκέφτομαι εκείνους που στεγάστηκαν ή συνεργάστηκαν με τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν θα τους ψήφιζε ούτε και η μάνα τους…

Ούτε τους αφελείς που ακόμη δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι είμαστε στο γκρεμό και ψάχνουμε να δούμε σε πόσο βάθος θα πέσουμε.

Δεν έχω καν στο μυαλό μου τους «αποστάτες» του 3-4% της πολύχρωμης αριστεράς που όμως τροφοδοτεί τον Βαρουφάκη με επιχειρήματα για κίνδυνο αναρχίας στην Ελλάδα αν (οι δανειστές) τον ξεμπροστιάσουν με την αλήθεια στην συνέχεια μνημονίου Τρόικας…

Αναφέρομαι σε εκείνους τους δυστυχείς που πραγματικά πίστεψαν τον ΣΥΡΙΖΑ και έδωσαν τα πάντα να τον στηρίξουν στην εξουσία.

Αναφέρομαι και στους άλλους που νόμισαν ότι με ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση κάτι θα αλλάξει… Κάτι θα γίνει καλύτερα από το χθες.

Και διερωτώμαι αν αυτοί, ως αριστεροί, βλέπουν, ανάμεσά τους, κάποιον να τους πείθει ότι θα κουρευτεί το χρέος.

Απορώ αν υπάρχει έστω και ένας, από αυτούς τους αριστερούς, που «κατάπιε» το δούλεμα ότι έφυγε η Τρόικα και ο Βαρουφάκης επέβαλλε στους δανειστές άλλο σύστημα ελέγχου. Αυτό που ονομάζει «θεσμούς» επειδή δεν τους λένε Τόμσεν… και είναι αόρατοι και ανώνυμοι.

Αισθάνομαι αμηχανία και προσβολή προς την νοημοσύνη και του πλέον μετρίου εγκεφάλου το πλασάρισμα από τον Βαρουφάκη (το κύριος το κατάργησε μόνος του) ως δήθεν επιτυχία ότι η κυβέρνηση μιλάει μόνο με τους ίδιους τους δανειστές.

Είναι εξευτελισμός του Έλληνα ιθαγενή (επειδή υπολόγισε καλύτερες ημέρες από τον ΣΥΡΙΖΑ) να του λένε ότι οι επικεφαλής του Eurogroup, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ θα φωνάζουν τον Βαρουφάκη στα γραφεία τους, θα κατεβάζουν τα τηλέφωνα και θα τον ακούν προσεκτικά φροντίζοντας μάλιστα να μην του χαλάνε το χατίρι…

Είναι εξευτελισμός του Έλληνα ιθαγενή να του λέει ο Κουρουμπλής ότι τα λεφτά από τις αυξήσεις στην συμμετοχή στα φάρμακα (το κόλπο των ασθενών τάξεων έχει παλιώσει) θα καλυφθούν με «φορολογικό στραγγαλισμό» των πολυεθνικών… Θα δει φάρμακα στην μαύρη αγορά και δεν θα το πιστεύει…

Είναι εξευτελισμός της νοημοσύνης από τον Μπαλτά να παραδίδει την παιδεία στους σκληρούς κομματικούς, στα Εξάρχεια και στους βολεμένους (από την τσέπη των φορολογούμενων), αφήνοντας τους ινστρούχτορες του ΣΥΡΙΖΑ να καμουφλάρουν τα κομμουνιστικά συστήματα και να διαδίδουν (προχθές στις συνελεύσεις για τα Πειραματικά) ότι η παιδεία σώθηκε…

Πόσους και ποιους νομίζουν ότι μπορούν να εξευτελίσουν για να κρύψουν από την μία την ασχετοσύνη τους στην οικονομία, στην κοινωνική πολιτική, στην ανάπτυξη και στις μεταρρυθμίσεις και από την άλλη στην διαχείριση του χρέους υπό την προϋπόθεση βεβαίως της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ;

Η Ελλάδα στην κατάντια που βρίσκεται σήμερα δεν χρειάζεται ούτε προγράμματα τύπου ΔΕΘ, ούτε αριστερές μπαρούφες, ούτε Βαρουφάκηδες, Μπαλτάδες και Κουρουμπλήδες για να καταλάβουμε ότι είμαστε με την πλάτη στον τοίχο και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι (προς ώρας ) αναγκαστικός μονόδρομος.

Η χώρα, οι φορολογούμενοι, οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι και οι επιχειρηματίες περιμένουν μια ειλικρινή οικονομική και κοινωνική πολιτική που να λέει τα πράγματα με το όνομά τους.

Δεν περιμένουν, όπως στο Τζιχαντ, να τους διατάζουν τι πρέπει να πιστεύουν ως αλήθεια και αν δεν πιστεύουν σ΄ αυτήν την αλήθεια είναι εχθροί του Τζιχάντ…

Όταν όμως, ως κυβέρνηση, περιμένεις να βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά οι Βαρουφάκης, Λαφαζάνης, Στρατούλης, Δρίτσας, Κατρούγκαλος, Βαλαβάνη και Μπαλτάς. Και όταν, ως κόμμα, επιτρέπεις στον Λαπαβίτσα να ταλαιπωρεί την Ελλάδα με τις προφορικές και γραπτές ανοησίες του άντε να βρεις αυτούς που ξέρουν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους.   

 

Του Γιώργου Κράλογλου από capital

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.