Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι το πολιτικό… σχέδιο της κυβέρνησης είναι φτωχοί συνταξιούχοι, αλλά ακόμα φτωχότεροι εργαζόμενοι. Προσπαθώντας να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, τις απατηλές υποσχέσεις που έδινε με τη σκληρή πραγματικότητα, το μόνο που πετυχαίνει είναι να κάνει τη δύσκολη σημερινή κατάσταση όλο και χειρότερη.
Με δεδομένο ότι σήμερα, παρά τις περικοπές που έχουν γίνει η συνταξιοδοτική δαπάνη εξακολουθεί να παραμένει στο 16,2% του ΑΕΠ, είναι σίγουρο με κόκκινες γραμμές και αλχημείες Κατρούγκαλου το πρόβλημα δεν λύνεται. Τι άλλο μένει για τους ιδεοληπτικούς της αριστερής μας κυβέρνησης;
Φόροι, περισσότεροι φόροι από όσους εξακολουθούν να εργάζονται για να βουλώσουν όποιες τρύπες μπορούν.
Διότι ως γνωστόν πλούσιοι για τους υπουργούς μας είναι όσοι εξακολουθούν να παίρνουν πάνω από 1000 ευρώ… Έτσι προτείνουν τώρα αύξηση του ανώτατου φορολογικού συντελεστή στο 50% – ήθελαν 60% αλλά αντέδρασε η κακή τρόικα… – συν την έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης, δηλαδή άλλο ένα 8%. Και βέβαια συν ΕΝΦΙΑ και λοιπούς φόρους.
Αντί για ανάπτυξη, αντί για κίνητρα να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας η κυβέρνηση επιλέγει να διατηρεί το εισόδημα των συνταξιούχων και να περικόπτει το εισόδημα όσων μισθωτών εργάζονται ακόμα. Με το μεγαλοφυές πρόσχημα ότι οι συνταξιούχοι βοηθούν τα άνεργα εγγόνια και παιδιά τους..
Για να καταλάβει κανείς τον παραλογισμό, αρκεί μια ματιά στα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία με βάση τις δηλώσεις.Περίπου 2,5 εκατ. μισθωτοί με 1,5 εκατ. παιδιά στις οικογένειες τους δήλωσαν συνολικό εισόδημα 34,7 δις. Αντίστοιχα 2,7 εκατ. συνταξιούχοι δήλωσαν 29 δις εισοδήματα. Μια απλή διαίρεση – υπολογίζοντας και τα παιδιά που πρέπει οι μισθωτοί να συντηρήσουν -δείχνει ότι το κατά κεφαλήν εισόδημα από συντάξεις ήταν μεγαλύτερο κατά 30% περίπου από το αντίστοιχο εισόδημα των μισθωτών.
Οι ιδιωτικοποιήσεις λιμνάζουν γιατί δεν συμφωνούν με την ιδεολογία μας, το κράτος πρέπει να παραμείνει οχυρό της κομματικής πελατείας, άρα ας ξεζουμίσουμε όσους επιβιώνουν ακόμα… Αυτό είναι το πολιτικό πρόγραμμα μιας ακόμα κυβέρνησης. Πολιτική δηλαδή χωρίς σχέδιο, χωρίς προοπτική,χωρίς γνώση της πραγματικής οικονομίας και των προβλημάτων της.Και οι πολίτες εξακολουθούν να αναρωτιούνται γιατί μετά από 6 χρόνια κρίσης βρισκόμαστε ακόμα στο βυθό, όταν άλλες χώρες,όπως η Κύπρος, καταφέρνουν να απαλλαγούν από τα μνημόνια και την ασφυκτική εποπτεία της τρόικας….
TO BHMA