Όσο περνάει ο καιρός και συνεχίζεται η διαπραγμάτευση, οι κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης δείχνουν να έχουν μετατραπεί σε άτακτη υποχώρηση. Μόνος στόχος μένει τώρα πλέον η αξιολόγηση, στην οποία η κυβέρνηση έχει ρίξει όλη τη προσοχή της, θυσιάζοντας στο βωμό της κόκκινα δάνεια, δανειολήπτες, μικροεπιχειρηματίες, ακόμη και μεγάλο αριθμό εξυπηρετούμενων δανείων, όπως από την αρχή είχαν απαιτήσει ξεκάθαρα οι δανειστές, παρά τους λεονταρισμούς και τις αντιστάσεις της ελληνικής πλευράς, οι οποίες, όπως φαίνεται διά του αποτελέσματος, ήταν περισσότερο για εσωτερική κατανάλωση, αλλά άνευ ουσιαστικού αποτελέσματος.
Το προεκλογικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», όχι μόνο δεν υπάρχει πια, αλλά όλο και περισσότερα σπίτια που είναι συνδεδεμένα με κόκκινα δάνεια, παίρνουν σιγά σιγά το δρόμο προς τα νύχια των distress funds, τα οποία, το μόνο που έχουν να κάνουν προς το παρόν είναι απλά να περιμένουν. Γιατί η προστασία της κυβέρνησης όσον αφορά στη κύρια κατοικία, περιορίζεται πλέον σε μερικούς μήνες, καθώς πια δέχεται τα πάντα, όποια απαίτηση κι αν προβάλουν οι δανειστές, μόνο και μόνο για να περάσει η αξιολόγηση, στην οποία η κυβέρνηση έχει στηρίξει τη πολιτική της επιβίωση. Γιατί αν δεν περάσει και η αξιολόγηση μετά από όλα όσα έχει δώσει η ελληνική κυβέρνηση, αυτό αυτόματα θα σημάνει και το τέλος της.
Έτσι λοιπόν, η προστασία της κύριας κατοικίας έφτασε να υποχωρεί στο 1/5 όλων των κατηγοριών που η κυβέρνηση είχε διακηρύξει ότι θα προστατέψει. Αλλά κι αυτές όχι για πολύ. Γιατί η απελευθέρωση της πώλησης των κόκκινων δανείων στα distress fundsθα γίνει σταδιακά και όλα πια τα κόκκινα δάνεια θα έχουν φύγει από τις τράπεζες ως το 2018. Σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, από την πώληση σε ξένα funds αναμένεται να εξαιρεθεί η πρώτη κατοικία όσων βρίσκονται στα όρια του νόμου Κατσέλη. Δηλαδή κατοικία αντικειμενικής αξίας ως 120.000 ευρώ για τον άγαμο, όριο που φθάνει στις 200.000 ευρώ για τετραμελή οικογένεια. Αυτά όμως σήμερα. Μέχρι αύριο δεν μπορούμε να ξέρουμε σε τι άλλο και έως πού θα υποχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση, όπως άλλωστε μας έχει συνηθίσει. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι στη προσπάθεια να αμβλυνθούν οι αντιρρήσεις των δανειστών, η ελληνική πλευρά είχε κατεβάσει κατά πολύ τα αρχικά όρια της πρότασής της για αυτές τις ομάδες δανειοληπτών που θα βρίσκονται υπό προστασία από τη πώληση των κόκκινων δανείων τους. Έτσι, για τα κόκκινα δάνεια μικρομεσαίων υποχώρησε στα 100.000 ευρώ από 500.000 ευρώ που ήταν αρχικά, στα 75.000 ευρώ στους ελεύθερους επαγγελματίες που η αρχική πρόταση έκανε λόγο για 250.000 ευρώ και στα 5.000 ευρώ για καταναλωτικά δάνεια από 20.000 ευρώ.
Τώρα, αν αυτά είναι λόγοι για τους οποίους ο υπουργός Οικονομίας, Γιώργος Σταθάκης, δικαιούται να πανηγυρίζει, αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Πάντως, τα κυβερνητικά στελέχη βγήκαν χθες χαρούμενα από τη διαπραγμάτευση και κάποιοι δήλωναν ότι οι δύο πλευρές βρίσκονται σε πολύ καλό δρόμο και είναι μάλιστα έτοιμες να δώσουν τα χέρια. Αισιόδοξος ήταν και ο Γ.Σταθάκης, ο οποίος δήλωσε ότι: «Το βασικό που θέλαμε το πετύχαμε». Όμως δεν είπε τι ακριβώς ήταν αυτό που πέτυχε και ποιοι είναι οι όροι.
Οι πληροφορίες από τη διαπραγμάτευση, που είδαν το φως της δημοσιότητας, μόνο εφησυχασμό και ελπίδα δεν μπορούν να προκαλούν. Γιατί, όπως αναφέρουν, παραμένει η πρόταση για σταδιακή ανά έτος απελευθέρωση της πώλησης σε funds μη εξυπηρετούμενων δανείων προκειμένου ως το 2018 να απελευθερωθεί πλήρως η συγκεκριμένη αγορά. Παράλληλα, εκτός προστασίας φαίνεται να μένουν τα κόκκινα δάνεια μικρομεσαίων επιχειρήσεων, καταναλωτικά και τα κόκκινα δάνεια των ελευθέρων επαγγελματιών που δεν έχουν υποθήκη ή προσημείωση την πρώτη κατοικία. Τελειωμένο θεωρείται επίσης πως τα funds θα μπορούν δια νόμου πλέον να αγοράζουν και ενήμερα δάνεια.
Θα έλεγε κανείς ότι δεν υπάρχει πλέον τίποτα που να χωρίζει τι δύο πλευρές, κυβέρνηση και δανειστές, καθώς η ελληνική κυβέρνηση δείχνει πως έχει υποχωρήσει σε όλα και έχει δεχτεί όλες ανεξαιρέτως τις απαιτήσεις των δανειστών, εκτός από ένα πάρα πολύ μικρό κομμάτι, τους εντελώς ανήμπορους, έτσι για να έχει να λέει ότι ΄μεινε και κάποιος για να τον προστατέψει.
Αλλά όχι. Υπάρχει κάτι ακόμη. Μια ακόμη απαίτηση των δανειστών. Είναι το θέμα του φόρου μεταβίβασης, που θα πρέπει να πληρώνουν τα distress funds όταν αγοράζουν ένα κόκκινο δάνειο, τον οποίο φυσικά, δεν θέλουν να πληρώνουν. Γιατί τον θεωρούν υψηλός και αποτρεπτικός για να προχωρήσουν στις αγορές των κόκκινων δανείων.
Αλλά δεν πρέπει να ανησυχούν. Σύντομα η κυβέρνηση θα δεχτεί και αυτή την απαίτησή τους. Το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να πουν ότι από αυτό εξαρτάται η αξιολόγηση και η ελληνική κυβέρνηση θα θυσιαστεί και θα υποχωρήσει και σ’αυτό το ζήτημα.
danioliptes.gr