Όλοι οι Έλληνες πολίτες και κυρίως, βέβαια, οι δανειολήπτες θυμόμαστε ένα διάστημα, πριν από περίπου 1,5 – 2 χρόνια, όταν οι τράπεζες προέβαλλαν και διαφήμιζαν σε κάθε ευκαιρία τα δανειακά τους προϊόντα που ήταν συνδεδεμένα με το ελβετικό φράγκο. Τα ενέδυαν με έναν «πολύχρωμο μανδύα», προσπαθώντας να τα κάνουν περισσότερο ελκυστικά και επεδίωκαν να «σπρώξουν» τον κάθε ενδιαφερόμενο δανειολήπτη προς αυτήν την κατεύθυνση. Μάλιστα, σε αρκετές περιπτώσεις υπάλληλοι τραπεζών καλούσαν πολίτες στα σπίτια τους και προσπαθούσαν να τους πείσουν ότι θα είναι ιδιαιτέρως κερδισμένοι, αν πάρουν δάνειο σε ελβετικό φράγκο.
Αυτά τα έλεγαν με μεγάλη ευκολία οι τράπεζες, όμως, την ίδια στιγμή απέκρυπταν την πραγματική αλήθεια, προσπαθώντας να «σκεπάσουν» τις μεγάλες παγίδες που παραμόνευαν για κάθε δανειολήπτη.
Εκείνο που πρώτο απ’ όλα έκρυβαν τεχνηέντως οι τράπεζες, ήταν ότι οι δανειολήπτες ήταν εκτεθειμένοι σε οποιαδήποτε μεταβολή της ισοτιμίας μεταξύ του ευρώ και του ελβετικού φράγκου. Σήμερα, που το πρώτο είναι υποτιμημένο σε σχέση με το δεύτερο, βγαίνουν πολλαπλά χαμένοι, όσοι προτίμησαν δάνειο σε ελβετικό φράγκο.
Δυστυχώς, σήμερα οι δανειολήπτες πληρώνουν τη χασούρα του ευρώ έναντι του ελβετικού φράγκου, χωρίς να μειώνεται το οφειλόμενο κεφάλαιο, αλλά απεναντίας το τελευταίο να αυξάνεται και μαζί του, φυσικά και η μηνιαία δόση. Φυσικά, κερδισμένες βγαίνουν οι τράπεζες, οι οποίες λαμβάνουν υψηλότερες και περισσότερες δόσεις από τους δανειολήπτες και αυξάνουν σημαντικά τα κέρδη τους και τα αποθεματικά τους.
Τώρα έρχονται τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (τράπεζες) και ως δήθεν «καλοί Σαμαρείτες» προτείνουν στους στριμωγμένους δανειολήπτες τη μετατροπή των δανείων από ελβετικό φράγκο σε ευρώ. Προτείνουν αυτό να γίνει με μία ρύθμιση δήθεν βολική για τους δανειολήπτες και αφού πρώτα ακυρωθεί η σύμβαση σε ελβετικό φράγκο και υπογραφεί μία καινούργια σε ευρώ.
Προσπαθούν, δηλαδή, οι τράπεζες να καλύψουν την απάτη τους -δεν έχει αποδειχθεί ακόμη ότι στηρίζεται σε νομικά επιχειρήματα η σύναψη δανειακής σύμβασης σε ξένο νόμισμα και εν προκειμένω στο ελβετικό φράγκο- με ένα τέχνασμα.
Όμως και αυτή η λύση της αντικατάστασης πάλι εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τους δανειολήπτες.
Αυτό συμβαίνει, διότι η ζημιά που προκύπτει στους δανειολήπτες από τη διαφορά της ισοτιμίας γίνεται από λογιστική σε πραγματική, με αποτέλεσμα οι πολίτες να οφείλουν περισσότερα από όσα δανείστηκαν, αφού τα δάνειά τους μεταφέρονται από το ισχυρό ελβετικό φράγκο στο περισσότερο ανίσχυρο ευρώ.
Σε κάθε περίπτωση οι πολίτες μπορούν να προχωρήσουν σε αγωγές αποζημίωσης σε βάρος των τραπεζών, οι οποίες τους «έσπρωξαν» στην απάτη της χορήγησης δανείων σε ελβετικό φράγκο. Το πιο πιθανό είναι οι αγωγές να έχουν αποτέλεσμα, οι δικαστές να δεχτούν ότι ο πολίτης παρασύρθηκε κι έτσι να ξεσκεπαστεί μία ακόμη απάτη του τραπεζικού συστήματος.
Άλλωστε, η χορήγηση δανείων σε ξένο νόμισμα έχει ήδη κριθεί παράνομη σε μία ευρωπαϊκή χώρα, την Ουγγαρία, αλλά και την Ισλανδία.
Επίσης, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υπογράφουμε χωρίς τη συμβουλή ειδικού τη μετατροπή της σύμβασης από ελβετικό φράγκο σε ευρώ, διότι έτσι είναι σα να αναγνωρίζουμε το χρέος μας.
Σύλλογος δανειοληπτών & προστασίας καταναλωτών Β. Ελλάδος
Ο Πρόεδρος
Περβανάς Χαράλαμπος