Δεν είμαι οικονομολόγος και το φτωχό μου μυαλό δεν μπορεί να καταλάβει το όφελος από τη φορολόγηση επί των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες, αλλά εκτιμώ ότι αν έχουν ατύπως χρεοκοπήσει οι εγχώριες τράπεζες στην Ελλάδα θα αντιμετωπίσουν τεράστια προβλήματα και οι τράπεζες στην Κύπρο. Όμως, διαπιστώνω κοινά σημεία και κοινή αντιμετώπιση της Ελλάδας και της Κύπρου από συγκεκριμένες κυβερνήσεις συγκεκριμένων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ειδικά από τη Γερμανία.

Αναρωτιέμαι αν θα ικανοποιηθούν οι κρυφονοσταλγοί των ναζί στη Γερμανία που σήμερα ψηφίζουν το κόμμα της Μέρκελ και το αδερφό κόμμα CSU στη Βαυαρία αν καταστραφούν οι Έλληνες που στο κάτω κάτω ήταν οι μόνοι που αντιστάθηκαν με τόσο σθένος (και παρά τους πολλούς προδότες συμπατριώτες τους) με τόσα πολλά θύματα απέναντι στους ναζί του Χίτλερ, τους φασίστες του Μουσολίνι και του χουντοβασιλείου του Σαξ Κομπουργκ στη Βουλγαρία και ψηφίσουν μαζικά στις ομοσπονδιακές εκλογές στη Γερμανία το φθινόπωρο την καγκελάριο, Αγκελα Μέρκελ, και το επιτελείο της. Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι η γεωστρατηγική θέση τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου.

Είναι πιο σημαντική η θέση τους γεωγραφικά στον παγκόσμιο χάρτη από εκείνη π.χ. της Γερμανίας. Επίσης, διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν υποθαλάσσια πλούσια κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Κύπρο και όπως μαθαίνουμε από Νορβηγούς και άλλους ερευνητές και στην Ελλάδα που θα μπορούσαν να αναπληρώσουν την αγορά αν τυχόν κάποτε στερέψει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο στη Μέση Ανατολή. Βέβαια, έχω την αίσθηση ότι θα προτιμούσαμε να κάνουμε μπάνιο στις ερημικές χρυσαφένιες αμμουδιές της Ικαρίας παρά να κολυμπάμε απέναντι από πλωτές δεξαμενές άντλησης πετρελαίου η φυσικού αερίου, όπως και θα προτιμούσαμε την Οξιά και τις Εχινάδες νήσους στο καταγάλανο Ιόνιο με κατσίκια και πουρνάρια παρά με εμίρηδες και ψευτομπατίρηδες για αυτό τα περί Ελντοράντο δεν με ενδιαφέρουν γιατί και να υπάρχουν από την εκμετάλλευσή τους δεν θα πλουτίσει ο λαός αλλά συγκεκριμένες εταιρίες που δεν ξέρουν πόσα έχουν και έχουν μολύνει μια έκταση της γης που ισοδυναμεί όσο η Ελλάδα η Κύπρος και η θαλάσσια απόσταση που τις χωρίζει.

Ξέρω επίσης ότι αν έχεις πάρε δώσε με τράπεζες αργά ή γρήγορα θα μπλέξεις, ακόμη κι αν δεν χρωστάς, ακόμη κι αν απλά έχεις μια κάρτα στο όνομά σου που δεν ξέρεις αν είναι μισθοδοσίας, ή πιστωτική ή κάρτα μάφια ή όπως αλλιώς μας τα τσαμπουνάνε. 

Επίσης, έχω αντιληφθεί ότι η Ελλάδα έχει χωριστεί στα δύο.

Αυτούς που έχουν και δεν έπαθαν τίποτα (άνθρωποι της ελίτ, ξαδέρφες του Παπακωνσταντίνου, όσοι φάγανε πολλά από τον κοσμάκη τέλος πάντων πάντα με το γάντι της νεοελληνικής πλουτολησταρχίας) και σε αυτούς που ή έχουν και έπαθαν και αυτούς που δεν έχουν και παραέπαθαν.

Οι πρώτοι ζούνε με μπράβους σε βίλες οχυρά έχουν αγοράσει ακίνητα στο εξωτερικό όπου ήδη μετακόμισαν τα παιδιά τους (και μάλιστα ισχυρίζονται στον κοσμάκη που με το ζόρι ανταλλάσσει μια κουβέντα μαζί τους ότι πήγαν τα καημένα μετανάστες), οι δεύτεροι και οι τρίτοι σιγά σιγά ενώνονται από εκεί που μισιούνταν παραδοσιακά μεταξύ τους, αφήνοντας πίσω τους μικροκομματικές, μικροοπαδικές, προσωπικές εχθρότητες που προέκυψαν από την παλιά τους σχέση αφεντικού-εργαζόμενου στη συνηθέστερη των περιπτώσεων. 

Ακόμη, εδώ έχουμε Σαμαρά, στην Κύπρο έχουν Αναστασιάδη. Θυμάμαι ότι η Μέρκελ πρώτη πρώτη στήριζε τον Σαμαρά στη Γκρίχενλαντ και πρώτη πρώτη πάτησε από όλους τους πολιτικούς ηγέτες (sic) των κρατών-μελώων της ΕΕ να βάλει φωτοστέφανο στον Αναστασιάδη και να πει σε κυπριακό έδαφος ότι τον στηρίζει. 

Πριν εκλεγεί ο Αναστασιάδης είχε ισχυριστεί ότι δεν θα γίνει κούρεμα των καταθέσεων. Οι δημοσκοπήσεις τον έδειχναν ψηλά, και κάποιος τις πληρώνει για να γίνουν και να δημοσιοποιηθούν. 

Κι ας ήταν κάτι σαν τον Ιζνογκούντ ο Αναστασιάδης, ένας πολιτικός που ήθελε τόσο πολύ να γίνει ηγέτης επί δεκαετίες αλλά δεν τα κατάφερνε γιατί ο κόσμος δεν εμπιστευόταν έναν άνθρωπο που έλεγε ναι στο σχέδιο Ανάν που μετέτρεπε την Κύπρο από κράτος σε χαλαρή ένωση δύο ξεχωριστών κρατιδίων καθένα προσκολλημένο με τη μητέρα πατρίδα του και γιατί ήταν ευρέως γνωστό ότι ο Αναστασιάδης είναι άνθρωπος των δικών του και όχι άνθρωπος του λαού. 

Μια Τρίτη μαγική σαν την Αργεντινή…

Το ότι την Τρίτη η Κύπρος θα μετατραπεί σε Αργεντινή με τους πολίτες να διαδηλώνουν μπροστά από τράπεζες και υπουργεία πολύ το φοβούνται. Προηγήθηκε όπως μάθαμε ωμός εκβιασμός από τη γερμανική κυβέρνηση και τον υπουργό Οικονομικών Σόιμπλε προς την Κύπρο ότι θα υποστεί άτακτη χρεοκοπία και θα εξέλθει φυσικά από την ευρωζώνη άμα δεν κουρέψει τις καταθέσεις στις τράπεζες. 

1. Από ότι ξέρω στην Ελλάδα, ο πλούτος της ήταν ο ίδιος ο λαός της. Δεν ζούσε άδικα με έστω και περιορισμένη αξιοπρέπεια, το είχε κερδίσει με κόπο και μόχθο και αίμα σε αγώνες δεκαετιών απέναντι σε παντός τύπου δωσιλογικές κυβερνήσεις προς τα ξένα συμφέροντα. Ο λαός φτώχυνε, οι τράπεζες έγιναν τέρατα. 

2. Από ότι ξέρω στην Κύπρο, το οικονομικό θαύμα συντελέστηκε όχι μόνο από τους βρετανομαθείς της που κατάφεραν με το σπαθί τους να πλουτίσουν και όχι αρπάζοντας την περιουσία των φτωχότερων συμπατριωτών τους, αλλά κυρίως από το ότι ήταν φορολογικός παράδεισος με αποτέλεσμα οι τράπεζές της να έχουν πενταπλάσια ή επταπλάσια χρήματα από ότι το συνολικό ποσό του ΑΕΠ της χώρας. Με γεια τους με χαρά τους, αφού ανεργία δεν είχαν και η φτώχεια ήταν άγνωστη λέξη.

3. Από ότι ξέρω Ελλάδα και Κύπρος έχουν έντονο δημογραφικό πρόβλημα. Πρόβλημα υπογεννητικότητας και υπεργήρανσης πληθυσμού και πύλης εισόδου μεταναστών προς την ΕΕ κυρίως στην Ελλάδα, και μεγάλου ποσοστού αλλοεθνών κατοίκων επί του πληθυσμού κατά βάση στην Κύπρο.

4. Από ότι ξέρω ο Γιάννης Στουρνάρας καθησυχάζει τους Έλληνες για τις καταθέσεις τους στις κυπριακές τράπεζες και σπεύδει να απορροφήσει τα υποκαταστήματά τους στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (προφανώς για να το αποδώσει μετά στην Τράπεζα Πειραιώς που το τελευταίο δώρο που της έκαναν οι κυβερνώντες ήταν να της χαρίσουν φόρους 100 εκατ. ευρώ). 

Τί καλά που θα ήταν να μην έκοβε ο κ. Σαμαράς και ο κ. Στουρνάρας και την αγροτική σύνταξη της γιαγιάς μου που μένει κάπου στην επαρχία Ελασσόνας του νομού Λάρισας στα 421 ευρώ από 425  ευρώ, όταν εκλέχθηκε ο Σαμαράς. Η γιαγιά μου μου είπε ότι ο Παπανδρέου είχε ανεβάσει κατά 50 ευρώ τη σύνταξή της και προφανώς τη σύνταξη όλων των ασφαλισμένων μικροαγροτών στον ΟΓΑ, αν και μας είχε σύρει όλους στο Μνημόνιο. 

Τα παιδιά μας πεινάνε κι αυτοί κερδίζουν και γελάνε…

Ποιος βγαίνει κερδισμένος από ότι συμβαίνει στην Κύπρο. Αυτοί που της επέβαλλαν αυτά τα μέτρα, στο εξωτερικό που επίσης είναι υπηρέτες κάποιων άλλων και αυτοί που τα αποφάσισαν στο εσωτερικό γιατί δεν τα αποφάσισαν με γνώμονα πώς θα πειράξουν τους δικούς τους, αλλά πώς θα πετσοκόψουν όλους τους άλλους για να μη θιγούν οι δικοί τους. Το ίδιο δεν συμβαίνει και στην Ελλάδα;

Όταν μια κυβέρνηση με μη εκλεγμένους υπουργούς Οικονομικών -έστω από τα στελέχη των κυβερνητικών κομμάτων- σε μια χώρα του σκληρού πυρήνα της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης κλέβει τις αποταμιεύσεις των ανθρώπων που εμπιστεύτηκαν τα ομόλογά της, μια άλλη κυβέρνηση σε μια άλλη χώρα θα κλέψει τις καταθέσεις, τα ακίνητα, τις μετοχές, όλη τους την περιουσία ή ότι άλλο μπορεί.  The game is over. Τίποτα δεν αποτελεί πλέον ταμπού. Νομιμοφανές πλιάτσικο!!!! Το ερώτημα είναι πόσο πλέον μπορεί να αντέξει το ευρωπαϊκό μόρφωμα που προσπαθούν να δημιουργήσουν και να μας επιβάλλουν και όχι αν θα αντέξει.

Αν λοιπόν φτάνει στο σημείο να ανησυχεί ένας Λουξεμβουργέζος (Γιούνκερ) για κοινωνική έκρηξη στην ΕΕ, καλά θα κάνουμε εμείς ως λαός να ανησυχούμε εις διπλούν και ας συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι μερικοί λαοί που συμβαίνει να είναι και «εταίροι» μας ίσως τελικά να είναι προβληματικοί. Ειδικά όταν φαίνεται ότι για τρίτη φορά στη σύντομη ιστορία τους κάνουν το ίδιο μοιραίο λάθος χρησιμοποιώντας βεβαίως διαφορετικά μέσα. (Α Παγκόσμιος Πόλεμος, Β Παγκόσμιος Πόλεμος, κρίση) Αλλά να ξέρετε, στην περίπτωση της Ελλάδας δεν φταίει μόνο η Μέρκελ και οι φίλοι της οι μπίζνεσμεν. Φταίνε κυρίως όπως ίσχυε και στην Κατοχή οι κυβερνώντες στην Ελλάδα και οι συν αυτώ τραπεζικοί. 

Διότι είναι παράνομο και ενάντια σε κάθε στοιχειώδες δικαίωμα του Ανθρώπου να χαρίζονται φόροι στις τράπεζες και ποσά απίστευτα να διοχετεύονται σε αυτές από την τσέπη του λαού προς τις τσέπες των golden boys and girls των κομμάτων, των μονοπωλιακών  εταιριών και των τραπεζών και να κόβεται το επίδομα του άνεργου, η σύνταξη της αγρότισσας και ο βασικός μισθός.

Και είναι προσβλητικό για όλους όσους υποφέρουμε από την κρίση που την προκάλεσαν αυτοί και την φορτώσανε στους ώμους μας αυτά να μας τα λένε κατάμουτρα άνθρωποι που χρόνια και χρόνια έπαιρναν προκλητικά υψηλούς μισθούς για το τίποτα  ως διοικούντες σε κρατικές ή κάποτε δημόσιες υπηρεσίες που είναι μέχρι και σήμερα στουμπωμένες από γραφειοκρατία, φακελάκια και ομερτά και οι υπάλληλοί τους φοβούνται ότι αν αποκαλύψουν τις βρωμιές των διοικήσεων θα μείνουν στο δρόμο και θα απειλούνται μια ζωή.

Όμως, πρέπει να σπάσουμε το φόβο. Έστω και τώρα, δεν είναι αργά. Αλλιώς, έχουμε συναινέσει στην καταδίκη του μέλλοντος των απογόνων μας να ζήσουν είλωτες και του ευλογημένου τόπου μας να γίνει αποκλειστική οικονομική ζώνη. Κι η σκλαβιά θα κρατήσει μέχρις ότου γεννηθούν τα παιδιά του Σπάρτακου,..

Δημήτρης Ουζουνίδης

danioliptes.gr