Η επιμιξία Σαμαρά-Βενιζέλου πέτυχε. Η νέα κυβέρνηση Σαμαζέλου περιέχει σε ισόποσες δόσεις τον κυνισμό του προέδρου του ΠΑΣΟΚ με την νεοφιλελεύθερη σκληρότητα του ομόλογου του, της ΝΔ.
Αντίθετα με όλες τις υποσχέσεις για μικρό και ευέλικτό κυβερνητικό σχήμα ο αριθμός των υπουργών και των υφυπουργών αυξάνεται, παρά τις περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και το πνεύμα οικονομίας για το οποίο οι κυβερνώντες θα έπρεπε να έδιναν το καλό παράδειγμα. Το κυριότερο ίσως, σε αυτές τις νέες θέσεις που άνοιξαν δεν τοποθετείται ούτε ένας εξωκομματικός υπουργός, ώστε να δοθεί τουλάχιστον η εντύπωση ότι το νέο κυβερνητικό σχήμα δεν αποτελεί μια στυγνή επιστροφή στο δικομματικό παρελθόν που κατέστρεψε η χώρα. Δεν κρατούνται πλέον ούτε τα προσχήματα, και αυτή είναι η συμβολή Βενιζέλου στην νέα κυβέρνηση.
Η νεοφιλελεύθερη συμμετοχή Σαμαρά έρχεται με τις τοποθετήσεις στελεχών της ΝΔ στα νευραλγικά υπουργεία, που σχετίζονται με τον δημόσιο τομέα και το κοινωνικό κράτος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που έχει ταχθεί υπέρ των απολύσεων από το δημόσιο, καταλαμβάνει την θέση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Όσο για την πλήρη απορύθμιση του συστήματος υγείας και την πλήρη διάλυση του όποιου κοινωνικού κράτους είχε απομείνει, αυτή την αναλαμβάνει ο Αδωνις Γεωργιάδης που προβιβάζεται σε υπουργό Υγείας, συνεπικουρούμενος από την Σ. Βούλτεψη. Οπως ευφυώς γράφτηκε στο διαδίκτυο: “Αν δεν πιάσει στο Υγείας το τρίο Άδωνις-Βούλτεψη-Μπέζας, ας προσπαθήσει και στο Δελφινάριο”, πριν η κυρία Βούλτεψη δηλώσει ότι δεν αποδέχεται να είναι υφιστάμενη του Αδωνι: για πρώτη φορά στην ιστορία των ανασχηματισμών, υφυπουργός παραιτείται πριν ορκιστεί. Πρόκειται για τέλος εποχής.
Αν σε όλα αυτά προσθέσει κανείς την τοποθέτηση του Χαράλαμπου Αθανασίου, σκληρού πολέμιου του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου και κάθε έννοιας συμμόρφωσης της Ελλάδας με την ευρωπαϊκή κουλτούρα, στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, διαμορφώνεται η πλήρης εικόνα μιας κυβέρνησης αποφασισμένης να εφαρμόσει, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα, την νεοφιλελεύθερη θεραπεία σοκ και τις επιταγές των δανειστών. Η δημοκρατική παράταξη, της οποίας την ανασυγκρότηση κήρυξε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ το Σαβαβτοκύριακο, γίνεται με όρους στροφής προς την ακροδεξιά. Οσο για το νέο πόστο του κ. Βενιζέλου στο υπουργείο Εξωτερικών, αυτό με το κυπριακό θέμα που θα προκύψει το φθινόπωρο, ίσως αποδειχθεί λιγότερο ανώδυνο απ’ ότι φαίνεται.
Οι υπόλοιπες υπουργοποιήσεις δεν αξίζουν καν σχολιασμού. Πρόκειται για ασκήσεις εσωκομματικών ισορροπιών ή για καραμπόλες, συχνά της τελευταίας στιγμής, με την εξαίρεση, βεβαίως, εμπνευσμένων διδύμων που δημιουργούνται και .. υπόσχονται πολλά, όπως πχ στο υπουργείο Εθνικής Αμύνης όπου θα συνυπάρχουν ο υπουργός Δημήτρης Αβραμόπουλος με την αναπληρώτρια υπουργό Φώφη Γεννηματά.
Είναι τόσο συχνοί και άνοστοι οι ανασχηματισμοί στην Ελλάδα, ώστε ξεχνιούνται εύκολα. Ο περί ου ο λόγος είναι όμως αυτός που θα μείνει στην ιστορία όχι μόνο γιατί δεν δίνει καμία νέα πνοή στην κυβέρνηση, αλλά δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα. Είναι χαρακτηριστικός ο τίτλος του “Βήματος” του Σ. Ψυχάρη, που χθες Κυριακή έγραφε ύμνους για τους Σαμαρά-Βενιζέλο και την επερχόμενη κυβέρνηση(ελπίζοντας βέβαια ότι ένα υπουργείο θα πήγαινε στην οικογένεια: “Χωρίς μεταρρυθμιστικό στίγμα αποτέλεσμα παζαριών και εσωκομματικών ισορροπιών η νέα κυβέρνηση”!!
Το εκρηκτικό κοκτέιλ Σαμαρά-Βενιζέλου προμηνύει κοινωνική πόλωση και συγκρούσεις χωρίς προηγούμενο για την δημοκρατία, την κοινωνία και την αξιοπρέπεια. Υπόσχεται κι άλλα λουκέτα αλά ΕΡΤ και ακόμη περισσότερη λιτότητα στους πολίτες και ρίχνει το σύνθημα “ό,τι φάμε και ό,τι πιούμε” στους νέους υπουργούς και τα κόμματα τους. Είναι ο νεο-κυνισμός στην εξουσία.
Του Στέλιου Κούλογλου από tvxs