Τα αγκάθια των κόκκινων δανείων
Η επιτυχημένη – ολοκλήρωση των stress tests για τις ελληνικές τράπεζες έφερε στο προσκήνιο το επόμενο και πιο κρίσιμο ζήτημα που θα απασχολήσει το εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Η διευθέτηση των κόκκινων δανείων είναι πλέον η υπ’ αριθμόν ένα προτεραιότητα τόσο για τους τραπεζίτες όσο και για την κυβέρνηση.
Οι διοικήσεις και των τεσσάρων συστημικών τραπεζών γνωρίζουν πως αν δεν ξεκαθαρίσει το τοπίο όσον αφορά τα 70 δισ. ευρώ περίπου των επισφαλειών που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους, δεν υπάρχει περίπτωση να ομαλοποιηθεί η λειτουργία τους.
Έτσι, επισήμως και όπως προκύπτει από το κείμενο που απέστειλε η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών στον νέο υπουργό Ανάπτυξης, οι τράπεζες συντεταγμένα ζητούν άμεση διευθέτηση του ζητήματος.
Η ημερομηνία – ορόσημο για τις τράπεζες είναι η 1/1/2015, καθώς τότε απελευθερώνονται οι πλειστηριασμοί και τίθεται σε εφαρμογή ο Κώδικας Δεοντολογίας της Τραπέζης της Ελλάδος.
Έτσι θέλουν να έχουν στα χέρια τους μια «καθαρή λύση» προκειμένου και τα δάνεια να μπορούν να ρυθμίσουν, αλλά και να ξεκινήσουν νομικές διαδικασίες έναντι των «μη συνεργάσιμων» δανειοληπτών.
Κοινή συνισταμένη των προτάσεών τους είναι να μην πρόκειται για οριζόντια ρύθμιση ώστε να καθορίζουν εκείνες τις λεπτομέρειες ανά περίπτωση και να μην ευνοεί τους κακοπληρωτές για να μη δημιουργηθεί κύμα επισφαλειών από εκείνους που θα θελήσουν να ενταχθούν σε αυτή.
Ουσιαστικά, επιδιώκουν ένα «εργαλείο» το οποίο θα μπορούν να χρησιμοποιούν κατά περίπτωση, όχι όμως έναν «Νόμο Κατσέλη» με χρονοβόρες διαδικασίες, καθυστερήσεις στα δικαστήρια και αβέβαια αποτελέσματα.
Την ίδια στιγμή, όμως, πίσω από το κοινό μέτωπο των τραπεζών κρύβονται διαφορετικές ατζέντες και επιδιώξεις. Η διαφοροποίηση έγινε προφανής βλέποντας τις αντιδράσεις τής κάθε τράπεζας ξεχωριστά στην πρόταση Δένδια όσον αφορά τη ρύθμιση των δανείων των ιδιωτών.
Κάτι τέτοιο είναι λογικό, μια και τα χαρτοφυλάκια των τραπεζών δεν έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά. Άλλο αντίκτυπο θα έχει μια τέτοια ρύθμιση στην Εθνική Τράπεζα, άλλο στην Πειραιώς, διαφορετικό στην Alpha και εντελώς διαφορετικό στη Eurobank. Έτσι, ανάλογα με το συμφέρον της, η κάθε τράπεζα τάχθηκε υπέρ ή κατά της πρότασης Δένδια, δείχνοντας τις προθέσεις της για τη συνέχεια.
Με αυτόν τον τρόπο ο νέος υπουργός Ανάπτυξης έχει στα χέρια του έναν δυσεπίλυτο γρίφο και λίγο χρόνο για να τον λύσει. Γιατί από τη μια καλείται να προτείνει και να εφαρμόσει μια βιώσιμη λύση για ένα πρόβλημα 70 δισ. ευρώ με εκατομμύρια εμπλεκόμενους δανειολήπτες και σαφείς πολιτικές προεκτάσεις.
Και από την άλλη, είναι αναγκασμένος να αποφύγει τα αγκάθια των τραπεζικών πιέσεων και παρεμβάσεων που μπορούν να τινάξουν στον αέρα το όλο εγχείρημα.
Του Δημήτρη Πεφανη από ΤΑ ΝΕΑ