Για όσο διάστημα στη χώρα μας υπήρχε ανάπτυξη, η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ μπορούσαν να εναλλάσσονται στην εξουσία και να αλληλοκατηγορούνται.
Η ανάπτυξη, όμως, αστή, δεν στηριζόταν σε ένα συγκροτημένο μακροχρόνιο πρόγραμμα, αλλά σε έργα που δεν εκσυγχρόνισαν και δεν κατέστησαν ανταγωνιστική την ελληνική οικονομία και χρηματοδοτούνταν κυρίως με δανεισμό, ο οποίος αύξανε το δημόσιο χρέος. Δυστυχώς, ούτε οι κοινοτικοί πόροι αξιοποιήθηκαν, αλλά ένα μεγάλο μέρος τους σπαταλήθηκε.
Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός της χώρας είχε δηλώσει το 1995: «Ή το έθνος θα αφανίσει το χρέος ή το χρέος θα αφανίσει το έθνος».
Επρόκειτο για μια προκλητική δήλωση, δεδομένου ότι ο ίδιος ήταν ένας από τους βασικούς υπευθύνους για τη διόγκωσή του τα έτη της πρωθυπουργίας του (1981 -1989 και 1993-96) με «συνεισφορά» στη διόγκωση αστή της χούντας τα έτη 1967-1974 και της Ν.Δ. τα έτη 1974-1981 και 1990-93. Το 1995 το χρέος είχε φτάσει τα 95 δισ. ευρώ.
Και ο διάδοχος, όμως του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός τα έτη 19962004 «κατόρθωσε» να διπλασιάσει τα δημόσιο χρέος και να το «ανεβάσει» στα 183 δια ευρώ. Την ίδια και χειρότερη πολιτική ακολούθησε και η κυβέρνηση της Ν.Δ. τα έτη 2004-2009, διογκώνοντας παραπέρα το δημόσιο χρέος, το οποίο έφτασε τα 299 δισ. ευρώ το 2009. Το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. (παρά το διαβόητο PSI για το οποίο επαίρονται οι αρχηγοί των κομμάτων αστών και παρά τις μεγάλες και επώδυνες θυσίες της πλειονότητας του λαού) αύξησαν παραπέρα το δημόσιο χρέος στο διάστημα 2010-2014 και το έφτασαν στα 318 δια ευρώ, και από 129% του ΑΕΠ το 2009, το εκτίναξαν στο 177,7% το 2014.
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ» 40 ετών διακυβέρνησης της χώρας από τα δύο κόμματα εξουσίας σε ό,τι αφορά το δημόσιο χρέος. Σαν να μην έφτανε, όμως, ίο αβάσταχτο βάρος με το οποίο «φόρτωσαν» της χώρα και το μέλλον της, το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ., τόσο χωριστά όσο και μαζί, στο διάστημα της πενταετίας 2010-2014, με την εφαρμογή των μέτρων των Μνημονίων, προκάλεσαν μια χωρίς προηγούμενο, σε καιρό ειρήνης, καταστροφή ενός σημαντικού μέρους του παραγωγικού ιστού της χώρας και μια ανθρωπιστική κρίση μοναδική σε βάθος και έκταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η καταστροφή της παραγωγικής βάσης της οικονομίας στο διάστημα της τετραετίας 2010-2014 συνοψίζεται στη μείωση του ΑΕΠ της χώρας σε σταθερές τιμές κατά 25%, στο κλείσιμο εκατοντάδων χιλιάδων επιχειρήσεων, στη χρεοκοπία των ασφαλιστικών ταμείων και στη δεινή θέση στην οποία περιήλθαν οι τράπεζες οι οποίες διασώθηκαν με 40 δια που διέθεσε το κράτος, χρήματα τα οποία τα δανείστηκε, επιβαρύνοντας το δημόσιο χρέος.
Η πρωτοφανής ανθρωπιστική κρίση αποτυπώνεται αδρά στο 1.300.000 επίσημα ανέργους, στα 4.000.000 που ζουν στο όριο της φτώχειας, στα πάνω από 2.000.000 που βρίσκονται κάτω από αυτό, σ’ εκείνους που στερούνται ακόμα και βασικά είδη διατροφής και καταφεύγουν στα συσσίτια, και, το χειρότερο απ’ όλα, στη μεγάλη αύξηση των αυτοκτονιών.
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ «επιτεύγματα» των δύο κομμάτων εξουσίας την 40ετία 1974 – 2014 συνοδεύτηκαν από τη διαπλοκή τους με το οικονομικό κατεστημένο της χώρας, τη διαφθορά, τις μίζες σε ντόπιους και ξένους, το «κουκούλωμα» σκανδάλων και με τον παράνομο πλουτισμό ορισμένων στελεχών τους.
Τόσο οι ζώντες πρώην πρωθυπουργοί της χώρας όσο και ο σημερινός πρωθυπουργός δεν έχουν ζητήσει ποτέ «συγγνώμη» από τον ελληνικό λαό για όλα τα παραπάνω δεινά που του επισώρευσαν και για το κατάντημα στο οποίο οδήγησαν τη χώρα. Γι’ αυτούς η λέξη «συγγνώμη» είναι άγνωστη.
Και σαν να μην έφτανε αστή η αλαζονική συμπεριφορά τους, δύο από τους τρεις ζώντες πρώην πρωθυπουργούς δίνουν διαλέξεις, κάνουν δηλώσεις ή γράφουν άρθρα με τα οποία δίνουν συμβουλές για ανάκαμψη της χώρας, και ο τρίτος σιωπά για τη σημερινή κατάσταση, ως εάν δεν ήταν εκείνοι που είχαν την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας από το 1996 μέχρι το 2012.
Ο σημερινός πρωθυπουργός και πρόεδρος της Ν.Δ., που είναι υπεύθυνος για τα όσα δεινά ο ίδιος (με την αμέριστη στήριξη του αντιπρόεδρου της κυβέρνησης και προέδρου του ΠΑΣΟΚ) επισώρευσε στον λαό και στη χώρα στο διάστημα 2012-2014, κομπάζει για ένα κατά φαντασία ..success story», αντιστρέφοντας τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνει ο λαός και η χώρα.
ΜΠΡΟΣΤΑ σ’ αστή την τραγική κατάσταση, στην οποία, με αποκλειστικά δική τους ευθύνη, έχει περιέλθει η χώρα, οι αρχηγοί των κομμάτων της συγκυβέρνησης -φοβούμενοι τον καταποντισμό τους σε ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές- έχουν εξαπολύσει μια καταστροφολογική εκστρατεία για το ενδεχόμενο ανάληψης της κυβέρνησης από την αντιπολίτευση, φτάνοντας στο σημείο να δηλώνουν ότι η προσφυγή στις κάλπες, δηλαδή την έκφραση της ετυμηγορίας του λαού για τα πεπραγμένα τους, θα βυθίσει τη χώρα στο χάος!
Τα ψέματα, όμως, τελειώνουν και η μέρα της κρίσης για τους ίδιους και τα κόμματά τους πλησιάζει.
Του Μανόλη Γ. Δρεττάκη Πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής τις ΑΣΟΕΕ, από efsyn
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.