Στο βωμό της κρίσης ”θυσιάζονται” ανθρώπινες ζωές

Ήταν μόλις 20 και 21ετών..

Έχασαν τη ζωή τους από αναθυμιάσεις, σε μια προσπάθεια τους να ζεσταθούν από αυτοσχέδιο μαγκάλι! Ολόκληρη η χώρα -για ακόμη μια φορά- βυθίστηκε σε πένθος, καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που είμαστε αντιμέτωποι με τέτοια γεγονότα. Θυμηθείτε, τις δύο ηλικιωμένες γυναίκες που έχασαν τη ζωή τους στη Ξάνθη από φωτιά που προκλήθηκε από σόμπα.

Φυσικά, δε μπορούμε να ξεχάσουμε το περιστατικό στις 8 Δεκεμβρίου στη Μεσορόπη Καβάλας όταν τρία αδελφάκια 5,7 και 15 ετών απανθρακώθηκαν από πυρκαγιά που προήλθε από επίσης ξυλόσομπα.

Τελικά, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως σε αυτή τη χωρά είχε μεγαλύτερη σημασία η εξίσωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης για να αυξηθούν τα δημόσια έσοδα παρά οι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους…

Και αναρωτιέμαι… οι οικογένειες αυτών των παιδιών που έχασαν άδικα τη ζωή τους πως αισθάνονται; Οργή για ακόμη μια φορά; Τι να σου κάνει η οργή, τα παιδιά, έφυγαν και δε γυρίζουν πίσω. Η επόμενη μου απορία είναι τι άλλο πρέπει να συμβεί για να καταλάβουμε πως κάτι πρέπει να κάνουμε. Πως πρέπει να σηκωθούμε από τον καναπέ, να αφήσουμε το καφέ, να κάνουμε πέρα τα χρώματα των κομμάτων και να δούμε την ουσία!

Είδαμε και διαβάσαμε πολλά, από αυτοκτονίες μέχρι και παιδάκια να ”κλέβουν” κεράκια για να διαβάσουν καθώς στο σπίτι το ρεύμα είναι κομμένο. Τι άλλο; Και όλα αυτά γιατί; Για λάθη; Τι λάθος έκανε το 8χρονο που αναγκάζεται να είναι αντιμέτωπο με τόσο σκληρές συνθήκες επιβίωσης, τι λάθος έκαναν οι φοιτητές που κοιτούν να μεταναστεύσουν αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο;

Κάποτε, όλοι λέγαμε… ”μα καλά δε ντρέπονται;”, πλέον είμαστε σίγουροι ΠΩΣ ΔΕ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ!

Της Τατιάνας Κερασίδη

danioliptes.gr