Δυο μέρες πριν ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο-«σκούπα» και τρεις ημέρες πριν φθάσει στην Ελλάδα ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών η κατάσταση είναι κάτι παραπάνω από τραγική.

 

Παρά τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης για το successstoryτης Ελλάδας η ύφεση βαθαίνει και τα αναμενόμενα σημάδια ανάπτυξης, μόνο ως στίγματα κακής ασθένειας μπορούν να ειδωθούν. Ο τουρισμός, η μεγάλη ελληνική «βιομηχανία» δείχνει να μην φέρνει τα προσδοκώμενα οικονομικά οφέλη, παρά την όντως αυξημένη τουριστική κίνηση.

Η κυβέρνηση θέλει να συμπληρώσει αυτό το «successstory» με μεταρρυθμίσεις που θα την καταστήσουν το «καλό» παιδί της τρόικας, «εξασφαλίζοντας» με κόπο και δυσκολία για μια ακόμη φορά τη δόση.  

 

Το μοναδικό όμως που τελικά από όλα αυτά συμβαίνει είναι οι οριζόντιες και χωρίς σχεδιασμό απολύσεις από το Δημόσιο, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι ανθρώπινες ζωές που καταστρέφονται και η στέρηση από την αγορά σημαντικού μέρους της ρευστότητας.

 

Αν οι πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας αληθεύουν, τότε οι υπουργοί της κυβέρνησης που έχουν αναλάβει τη βρώμικη δουλειά των απολύσεων, το μόνο που βλέπουν μπροστά τους σαν μεταρρυθμιστικό έργο είναι ο αριθμός των κεφαλιών που ζητούν οι δανειστές μας. Δεν μας νοιάζει από πού θα είναι, αρκεί να είναι.

 

Κανείς δεν αντιλέγει ότι ο κρατικός τομέας χρειάζεται εξυγίανση, εξορθολογισμό στη λειτουργία του και αξιολόγηση που θα εξαλείψει την ευνοιοκρατία. Αναμφισβήτητα οι υπάλληλοι  που προσλήφθηκαν μέσω διαγωνισμών του ΑΣΕΠ δεν πρέπει να «μετακινηθούν», όπως αναμφισβήτητα οι επίορκοι και αυτοί που διορίστηκαν με πλαστά πιστοποιητικά θα πρέπει να δουν την πόρτα της «εξόδου». Υπάρχει όμως ένα μεγάλο μέρος των δημόσιων υπαλλήλων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και έχουν συμβάσεις αορίστου χρόνου, που έχουν προσφέρει με επάρκεια και αξιοσύνη τις υπηρεσίες τους.

 

Αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν σημαντικό κομμάτι του ενεργού πληθυσμού που προσφέρει ανταποδοτικές υπηρεσίες. Αυτοί οι άνθρωποι καλώς ή κακώς πριν από πολλά χρόνια έκτισαν τις ζωές τους πάνω στο επάγγελμά τους. Γιατί λόγου χάρη θα πρέπει να απολυθούν καθηγητές που διδάσκουν μαθήματα πολιτισμού ή κάποιας ειδικότητας των τεχνικών λυκείων και των ΕΠΑΛ, αφού αποδεδειγμένα αυτοί οι άνθρωποι προσφέρουν έργο.

 

Ο μνημονιακός σχεδιασμός το μόνο που καταφέρνει είναι να αποτυγχάνει και στο τέλος να δημιουργεί την εντύπωση ενός ατελέσφορου οικονομικού παραλογισμού. Η ανάπτυξη που ευαγγελίζεται η τρόικα και η κυβέρνηση δυστυχώς, από τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, αποτελεί ένα απατηλό όνειρο ή ακόμα χειρότερα ικανοποιεί με τον πιο σκληρό τρόπο τους επαγγελματίες «κυνηγούς κεφαλών».

 

epikaira