Παιδικός μου φίλος όπως όλος ο κόσμος έτσι και αυτός είχε πάρει πριν από μερικά χρόνια ένα καταναλωτικό δάνειο από τράπεζα που αργότερα απορροφήθηκε από μια από τις συστημικές.
Ολα αυτά τα χρόνια ο φίλος μου ήταν απόλυτα συνεπής και πλήρωνε τις δόσεις του κανονικά παρά το γεγονός ότι είχε υποστεί περικοπές στις απολαβές του και ο προγραμματισμός του είχε ανατραπεί. Το τελευταίο διάστημα η εταιρεία που εργάζεται άρχισε να καθυστερεί τις πληρωμές με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να μην μπορεί να ανταποκριθεί όπως είναι επόμενο στην δόση του δανείου.
Επειδή υπήρχαν διαβεβαιώσεις από την εταιρεία του ότι πολύ σύντομα η κατάσταση θα επανέλθει στο κανονικό ο φίλος μου έκρινε σκόπιμο να μην πάει στην τράπεζα αλλά να αφήσει 1-2 δόσεις ανεξόφλητες και μόλις η μισθοδοσία του επανερχόταν στο κανονικό επίπεδο να προχωρούσε στην ομαλοποίηση και των δικών του πληρωμών στην τράπεζα. Δυστυχώς η εταιρεία του αντί να ομαλοποίησει την κατάσταση άρχισε να πληρώνει με ακόμη μεγαλύτερη καθυστέρηση με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να αδυνατεί φυσικά να καταβάλει τις δόσεις.
Πήγε λοιπόν στην τράπεζα και ανέφερε το θέμα του. Του είπαν ότι επειδή βέβαια δεν είναι ο μόνος με ανάλογα προβλήματα έχει δημιουργηθεί ένα ειδικό πρόγραμμα ρυθμίσεων για τέτοιες περιπτώσεις. Χρειάστηκε ο φίλος μου να συγκεντρώσει μια σειρά από έγγραφα που να αποδεικνύουν την κατάσταση του (μισθοδοσίες, εκαθαριστικά εφορίας, λογαριασμούς σπιτιού και δαπανών κλπ) και να περάσει δύο μέρες στην τράπεζα για να γίνει η καταγραφή του αιτήματος του. Οταν ολοκληρώθηκε η διαδικασία και τα στοιχεία φορτώθηκαν στο σύστημα το «ειδικό πρόγραμμα» εμφάνισε στην οθόνη την πρόταση ρύθμισης της τράπεζας.
Ο φίλος μου έδινε μέχρι τώρα 200 ευρώ τον μήνα δόση και η πρόταση για ρύθμιση του ζητούσε… 220 ευρώ!! Οπως είναι ευνόητο ο άνθρωπος με κόπο συγκράτησε τον εκνευρισμό του με τον υπάλληλο της τράπεζας που ασχολούταν με την υπόθεση του να τον κοιτάζει αποσβολωμένος. «Ωραία τι θέλετε να γίνει τώρα; Πόσα μπορείτε να δίνετε;» ήταν η απάντηση του υπαλλήλου.
«Πείτε εσείς ποιό ποσό προτείνετε να δίνετε να κάνουμε νέο αίτημα και επικοινωνήστε την άλλη εβδομάδα να δούμε τι έγινε» ήταν αυτό που πρότεινε τελικά ο υπάλληλος.
«Και τότε τι χρειαζόταν όλη αυτή η ταλαιπωρία και η χαρτούρα τόσες μέρες αφού η τράπεζα δεν κάνει ρύθμιση αλλά δέχεται απλά κάποιο αίτημα το οποίο πιθανότατα θα απορρίψει;» ρώτησε ο φίλος μου χωρίς φυσικά να λάβει κάποια απάντηση.
Κατά τα λοιπά οι τράπεζες ανακεφαλοποιήθηκαν για μια ακόμη φορά και είναι ισχυρές, λειτουργούν με ορθό τρόπο και θα βοηθήσουν στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
ΟΚ. Το άλλο με ένα έναν έλληνα, ένα γερμανο και ένα εγγλέζο το ξέρετε;
Λαΐνας Θοδωρής από ΤΟ ΒΗΜΑ